معجزه های مامان و بابا

* سكانس اول: صدايشان از توی اتاق پذيرايی می آيد... پدر و دختر غش غش ميخندند پر سر و صدا و هيجان انگيز...بازی ميكنند... گرگم و گله میبرم ...  بيا و ببين!!! ** سكانس دوم: می خواهيم بازی كنيم مثلا... عسل يک دسته كتاب می آورد ميگذارد جلويم... يكی يكی مي دهد دستم ...به نوبت و میگوید بخووون... لحظه ای بعد میخواهد خودش بخواند و داستان سرسره شروع میشود. میشولک و می می نی و حسنی همه می روند سرسره بازی!!!! ** *سكانس سوم: سفره ی شام را پهن كرده ام... عسل را مينشانم ظرف غذايش را ميگذارم جلويش... همانطور كه يكی در ميان قاشقش را نيمه پر ميرساند به دهان مبارک من هم گاهی لقمه ای دهانش ميگذارم... قاشق آخر را با دست پس ميزند كه يعنی سير شدم و از...

دخترم سلام. روز بدی بود دیروز...از همچین روزهایی کم داشتم...و اینم یکی از بدهاش بود... خسته ام مادر...خسته از تموم روزی که گذشت...از تموم بی حوصلگی های من و تو...از تموم بدقلقی هامون...از تموم لجبازی هامون....از ظهر نخوابیدن هامون...از با هم کلنجار رفتن هامون...از پروژه های تمومی ناپذیر دستشویی رفتن...از چشم در چشم هم دوختن و صدای هم رو نشنیدن...از فریاد...از جیغ های رنگ و وارنگ...از قهر و آشتی کردن هامون...از بوس و بغل هامون...از به هم قول دادن هامون...از زیر قول زدن هامون...از عصبانیت هامون ...از کم اوردن هامون....خسته ام...خیلی خسته...از خستگی هام...از غر زدن هام...از همه چیز خسته ام مادر جان... یک روز بد پر از نق  نق و ...

اپیزود 1: عسل:  مامان لییییلا بریم سوسوله بازی (سرسره بازی) من: باشه دخترم بریم. عسل: صلا ببریم (صدرا پسر خالش) من: باشه عزیزم ببریم.   اپیزود 2: عسل: مامان لیییییلا بریم سوسوله بازی من: فردا میریم عزیزم. عسل: کی ببلیم؟ (کی ببریم) من: پارسا ببریم (پسر عمش) عسل: نه پاشا بزگه (پارسا بزرگه) من: حسین ببریم. ( پسر عموش) عسل: نه حسین گیه میتنه (حسین گریه میکنه) من: محمد ببریم (پسر عمش) عسل : نه ممد کوچوله میفته (محمد کوچیکه میافته) من: پس کی را ببریم عزیزم؟ عسل: صلا ببریم صلا خوبه گیه نمیتنه. (صدرا ببریم، صدرا خوبه، گریه نمیکنه)   اپیزود3: عسل: مامان لیییییلا کیتاب بخوون (کتاب بخون) ...

سلام بر حسین (ع) و یارانش. "حسیـــــــــــــــــــــــــن "   نیامد که اشک ما را جاری کند... و نرفت که ما را دلتنگ خود کند... نیامد که ما را سیاهپوش کند... و نرفت که کبودی بر روی سینه ما به جای بگذارد! آمد که امید دوباره دل آدم و فرزندان آدم باشد!  آمد که درهایی که عقل با منطقش بر روی تو بسته بود .. با عشق باز کند!  و در این بین عقل را به سخره گیرد... شاید آمد که بگوید همیشه درمان رفع عطش آب نیست... آمد که بگوید لازم نیست برای سقا شدن دست داشته باشی!  لازم نیست برای شهید شدن جوان بالغی شده باشی... عبدالله سه ساله هم می تواند...حتی یک طفل شیرخوار 6 ماهه هم می تواند... آمد که بساط ما را بر هم زند!...

اینروزها که خدا با وجود یه فرشته کوچولو زندگی مارو نقاشی کرده این فرشته خانوم هم بیکار ننشسته و هرروز از خودش هنری در میکنه. عشق اینروزهای دخترک من بعد از اب بازی و رنگ بازی جعبه ی مداد شمعی هاشه و میتونه یک ساعتی با  یه کاغذ و چندتا مداد سرگرم بشه. البته بجز نقاشی روی کاغذهاش روی تمام بدن خودش هم نقاشی میکشه. و تند وتند هم به خودش میگه میدادی شدم یا  چه نازه چه گشنگه امروز میخوام اخرین اثار هنری پیکاسوی خونمون رو اینجا به یادگار بگذارم.   وقتی ازش پرسیدم این چیه کشیدی؟ جواب داد مایی!! (همون ماهی خودمون) وقتی اینارو میکشید زیر لب با خودش میخوند: "به به ماهی..." چند بار هم نشون من داد و برام گفت که ماهی ها با هم دو...